(Aksiyon dergisinden Ermenilerin gerçek yüzünü göstermek için alıntı yapılmıştır)
Ermeniler, ısrarla, soykırımına uğradıklarını iddia ediyor. Ancak, tespit edilen yeni belgelere göre Ermenilerin yaptığı katliamların Anadolu ile sınırlı kalmadığı ortaya çıktı. Ermeniler tehcir kararından 9 yıl önce Kafkasya’da yaşayan Müslümanlara saldırmış. Bölgede özellikle binlerce Ahıska Türkü katledilmiş
Sözde “Ermeni soykırımı” önümüzdeki günlerde Almanya Parlamentosu’nda da tartışılacak. Türk Tarih Kurumu Üyesi Prof. Dr. Hikmet Özdemir, Türkiye’nin “soykırımı” yoktur tezini parlamentoda arşiv belgelerine dayanarak savunacak. Bu mini müzakerenin sonucunun ne olacağı veya Özdemir’in sunacağı tarihi belgeler karşısında Almanların nasıl bir tepki vereceği o gün geldiğinde anlaşılacak.
Ermeniler ısrarla 1 milyon ırkdaşının soykırımına daha doğrusu katliama uğradığını ileri sürüyor. Buna karşın Başbakanlık Osmanlı Arşivleri Genel Müdürü Doç. Dr. Mustafa Sarınay, arşivin resmi kayıtlarına dayanarak Anadolu’da 500 binden fazla Türk’ün Ermeniler tarafından katledildiğini açıkladı. Ermenilere göre, bütün hadise Anadolu coğrafyasında geçmiş ve orada bitmişti. Oysa gün yüzüne çıkan yeni belgelerde olayın Anadolu ile sınırlı kalmadığı ortaya çıkıyor. Soykırımına uğradıklarını iddia eden Ermenilerin Anadolu coğrafyası dışındaki Müslümanlara yönelik katliam yaptıkları tespit ediliyor.
En büyük yarayı alanlar Ahıska Türkleri
93 Harbi olarak tarihe geçen Osmanlı-Rus Savaşı (1877-78)sırasında Kafkasya’daki Müslümanlar Osmanlı’ya yardım etmektedir. Ancak Osmanlı giriştiği savaşta istediği sonucu elde edemeyince buradaki Müslümanları koruyup kollamada başarılı olamaz. Hatta bölgeden Anadolu’ya ciddi bir de göç başlar. Bu durumu fırsat bilen ve Rusların yanında yer alan Ermeniler Anadolu’da başlattıkları katliamları buradaki güçsüz ve sahipsiz Müslümanların üzerine yoğunlaştırdı. Özellikle Ahıska Türkleri Ermenilerin bu katliamında büyük yaralar aldı.
Tehcir kararının alındığı 24 Nisan 1915’ten yaklaşık 9 yıl önce Ermenilerin yaptığı bu katliamlar karşısında Osmanlı Devleti, içinde bulunduğu ağır durumdan dolayı müdahale edemez. Rusların desteğiyle 1890 tarihinde Tiflis’te kurulan Ermeni Taşnak silahlı grupları tarafından yapılan katliamlar karşısında Sultan 2. Abdülhamid bizatihi devreye girer. Abdülhamid, Rus hükümeti ile bağlantıya geçip buradaki Müslümanların can ve mal güvenliğinin sağlanmasını ister. Sultanın bu isteği kabul görmez. Fakat Ermenilerin şiddetlenerek süren katliamları karşında durmadan saraydan yardım istenir.
Katliam yapıldığına dair resmi bilgiler Petersburg Sefareti’nin gönderdiği mektupta saklı. Sefaret 14-15 Mart 1906 tarihli mektubu direkt olarak sultanının makamına gönderir. Yeni tespit edilen mektupta Ermenilerin bölgedeki Müslüman halka yönelik katliamlar karşısında saraydan acil yardım istedikleri anlaşılıyor. Mektup üzerine, Yıldız Sarayı başkatibi imzasıyla dışişlerine bir irade gönderilerek konunun çözülmesi istenir. Ancak daha önceki girişimler gibi bu da sonuçsuz kalır.
Babamı koyun gübresinde saklamışlar
Fatih Üniversitesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Tufan Buzpınar, o dönemde Osmanlı’nın bu katliamı durduracak güçte olmadığını belirterek, “Osmanlı bu tarihlerde birçok bölge ile uğraşmaktadır. Fiili olarak müdahale etmesi mümkün değildir. Ermenilerin İttihatçılarla birlikte o tarihlerde değişik yerlerde eylem yaptıkları biliniyor. Zaten güç durumda olan devletin Ermenilerin diğer hareketleri karşısında Kafkasya’ya yardım etmesi zor olurdu.” diyor.
Ermenilerin Kafkasya’daki katliamı daha çok sözlü anlatımlara bırakılmıştı. Bu konuda arşive dayalı çalışma neredeyse hiç yok. Ahıskalılar Vakfı Başkanı Mehmet Oğuz, Ermeni katliamlarını dedelerinden ve babalarından çok duyduklarını anlatıyor. Oğuz babasının da Ermeni mezaliminden zor kurtarıldığını söylüyor: “Ahıskalılar arasında Ermeni mezalimi çok anlatılır. 93 Harbi sırasında da sonrasında da Ahıskalılara karşı Ermeniler tarafından ciddi bir soykırım uygulanmıştır. Diğer Müslümanlara yönelik katliamlar da söz konusudur. Ancak en çok benim halkım zarar gördü. Babamı altı aylıkken katliamlardan kaçırıp Ermeniler bir şey yapmasın diye koyun gübresi içinde saklamışlar. Buna benzer trajediler vardır.” diye konuşuyor.
Kafkas Vakfı Başkanı Mehdi Nüzhet Çetinbaş da Kafkaslarda ciddi bir katliamın yapıldığını; ancak bunun bugüne kadar dile getirilmediğini belirtiyor. Ermenilerin 1905 ve 1906 tarihlerinde Kafkasya’daki Müslüman halklara yönelik katliamlar yaptığını söyleyen Çetinbaş, “Ermeniler o bölgede sadece Azerileri değil, diğer Müslümanları da kesti. O tarihlerde Bolşevikler Çar’a karşı ihtilal girişimlerinde Taşnak ve Hınçak örgütlerini de kullandı. Böyle olunca da onların yaptığı hiçbir eyleme müdahale edilmedi. Kafkas halklarının Osmanlı’nın yayında yer alması Ermenilere göre suç sayılıyordu.” diyor.
1906’daki Ermeni mezalimi daha sonraki yıllarda da devam etmiş. Başbakanlık Osmanlı Arşivleri Genel Müdür Yardımcısı Doç. Dr. Mustafa Budak, 1918 tarihinde de Ermenilerin Kafkaslardaki katliamlarının sürdüğünü hatırlatarak, “Mütareke ile birlikte Osmanlı Devleti 1914’te savaşın başladığı sınırlara çekilince bir boşluk oluşuyor. İşte bu sırada da Ermeniler burada kalan sahipsiz Müslüman halka yönelik katliamlar yapıyor. Kars’ta, Iğdır’da, Nahçivan’da, Gence’de, Adranik’te ciddi katliamlar yapıldı. Ve bu tarihte Ermenilerin yapmış olduğu her türlü katliamın arkasında İngilizler vardır. Çünkü İngilizler Ermenileri desteklemektedir.”
Ermeniler, yıllardır sözde soykırımı iddialarıyla dünya kamuoyunu yanlarına çekmeye çalışırken, resmi belgeler, Ermeni çeteler tarafından 1910-1922 yılları arasında Anadolu'da 523 bin Türk'ün katledildiğini gösteriyor.
Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürü Doç. Dr. Yusuf Sarınay, uzun bir süredir Türkiye'ye, "tarihinizle yüzleşin" telkinleri yapıldığını belirterek, "Tarihimizle yüzleşince, kendi kayıp ve acılarımızla karşılaşıyoruz" dedi.
Ermeni soykırımı iddialarıyla ilgili olarak tarihin bir noktaya hapsedildiğini ve herkesin 1915 yılına kilitlendiğini kaydeden Sarınay, "Sorun bu tarihte başlamıyor. 1915 bir sonuçtur" dedi.
Ermeni çetelerin Anadolu'da yüz binlerce Türk'ü katlettiğini bildiren Sarınay, şunları kaydetti:
"Ermeniler bir devlet kurmak için Fransız, İngiliz ve Rusların vaat ettiği topraklarda bir çoğunluk oluşturamamış. Bu, büyük devletler tarafından da dile getirilmiş. İşte bu nedenle, çoğunluk oluşturabilmek için, belirli bölgelerde sistematik katliam yapmışlar. Katliamların özelikle Doğu Anadolu ve Çukurova'da yoğunlaşmasının nedeni, etnik temizliğe girişmiş olmalarıdır. Katliamlardan canlarını kurtaranlar da bu bölgelerden göç etmişler. Katliamların amacı, büyük Ermenistan hayalini gerçekleştirmektir."
1910-1922 yılları arasında Ermeni çetelerin yaptığı katliamların tarih ve yerleri ile katledilen Türk sayısı şöyle:
1910 Muş (10 ölü), 21 Şubat 1914 Kars-Ardahan (30 bin ölü), 1915 Van (44 ölü), 1915 Van (150 ölü), 1915 Bitlis (16 bin ölü), 1915 Muş (80 ölü), 1915 Bitlis-Hizan (113 ölü), 1915 Van (5 bin 200 ölü), Şubat 1915 Haskay (200 ölü), Şubat 1915 Dutak (3 ölü), Nisan 1915 Bitlis (29 ölü), Nisan 1915 Muradiye (10 bin ölü), Nisan 1915 Van (120 ölü), Mayıs 1915 Van (20 bin ölü), Temmuz 1915 Muş-Akçan (19 ölü), Ağustos 1915 Müküs (126 ölü), 9 Mayıs 1915 Bitlis (40 bin ölü), 9 Mayıs 1915 Bitlis (123 ölü), 15 Ocak 1916 Terme (9 ölü), 1 Nisan 1916 Van-Reşadiye (15 ölü), Mayıs 1916 Muş (500 ölü), 8 Mayıs 1916 Van-Tatvan (bin 600 ölü), 8 Mayıs 1916 Bitlis (10 bin ölü), 8 Mayıs 1916 Pasinler (2 bin ölü), 8 Mayıs 1916 Tercan (563 ölü), 11 Mayıs 1916 Van (44 bin 233 ölü), 11 Mayıs 1916 Malazgirt (20 bin ölü), 11 Mayıs 1916 Bitlis (12 ölü), 22 Mayıs 1916 Van (bin ölü), 22 Mayıs 1916 Köprüköy-Van (200 ölü), 22 Mayıs 1916 Van (15 bin ölü), 22 Mayıs 1916 Van (8 ölü), 22 Mayıs 1916 Van (8 bin ölü), 22 Mayıs 1916 Van (80 bin ölü), 22 Mayıs 1916 Van (15 bin ölü), 23 Mayıs 1916 Of (5 ölü), 23 Mayıs 1916 Trabzon (2 bin 86 ölü), 23 Mayıs 1916 Van (3 yüz ölü), 25 Mayıs 1916 Bayezid (14 bin ölü), Haziran 1916 Van-Abbasağa (14 ölü), Haziran 1916 Edremid-Vastan (15 bin ölü), 6 Haziran 1916 Şatak-Serir (45 ölü), 6 Haziran 1916 Şatak (bin 150 ölü), 7 Haziran 1916 Müküs-Serhan (121 ölü), 14 Ağustos 1916 Bitlis (311 ölü), 1919 Sarıkamış (9 ölü), 1919 Tiksin-Ağadeve (5 ölü), 1919 Nahçivan (4 bin ölü), 6 Ocak 1919 Zaruşat (86 ölü), 21 Ocak 1919 Kilis (2 ölü), 22 Ocak 1919 Antep (1 ölü), 25 Ocak 1919 Kars (9 ölü), 26 Şubat 1919 Adana-Pozantı (4 ölü), 18 Mayıs 1919 Osmaniye (1 ölü), 13 Haziran 1919 Pasinler (3 ölü), 3 Haziran 1919 Iğdır (8 ölü), Temmuz 1919 Sarıkamış (803 ölü), Temmuz 1919 Kurudere (8 ölü), Temmuz 1919 Sarıkamış (695 ölü), 4 Temmuz 1919 Akçakale (180 ölü), 5 Temmuz 1919 Kağızman (4 ölü), 7 temmuz 1919 Kars-Göle (9 ölü), 8 Temmuz 1919 Mescitli (4 ölü), 8 Temmuz 1919 Gülyantepe (10 ölü), 9 Temmuz 1919 Kağızman (6 ölü), 9 Temmuz 1919 Kurudere (8 ölü), 11 Temmuz 1919 Mescitli (20 ölü), 19 Temmuz 1919 Bulaklı (2 ölü), 19 Temmuz 1919 Pasinler (2 ölü), 24 Temmuz 1919 Kars-Kağızman (9 ölü), Ağustos 1919 Muhtelif köyler (2 bin 502 ölü), 15 Ağustos 1919 Erzurum (153 ölü), 15 Ağustos 1919 Erzurum (426 ölü), Eylül 1919 Allahüekber (3 ölü), 9 Eylül 1919 Ünye (12 ölü), 14 Eylül 1919 Sarıkamış (2 ölü), Kasım 1919 Adana (4 ölü), 11 Kasım 1919 Maraş (2 ölü), 6 Kasım 1919 Ulukışla (7 ölü), 7 Aralık 1919 Adana (4 ölü), 1920 Göle (600 ölü), 1920 Kars (3 bin 945 ölü), 1920 Haramivartan (138 ölü), 1920 Nahçivan (64 bin 408 ölü), 1920 Nahçivan (5 bin 307 ölü), Şubat 1920 Kars civarı (561 ölü), 1 Şubat 1920 Zaruşat (2 bin 150 ölü), 2 Şubat 1920 Şuregel (bin 150 ölü), 10 Şubat 1920 Çıldır (100 ölü), 28 Şubat 1920 Pozantı (40 ölü), 9 Mart 1920 Zaruşat (400 ölü), 9 Mart 1920 Zaruşat (120 ölü), 16 Mart 1920 Kağızman (720 ölü), 22 Mart 1920 Şuregel-Zaruşat (2 bin ölü), 6 Nisan 1920 Gümrü (500 ölü), 28 Nisan 1920 Kars (2 ölü), 5 Mayıs 1920 Kars (bin 774 ölü), 22 Mayıs 1920 Kars (10 ölü), 2 Temmuz 1920 Kars-Erzurum (408 ölü), 2 Temmuz 1920 Zengebasar (bin 500 ölü), 27 Temmuz 1920 Erzurum (69 ölü), Mayıs 1920 Kars-Erzurum (27 ölü), Ağustos 1920 Oltu (650 ölü), Ağustos 1920 Kars-Erzurum (18 ölü), 15 Ekim 1920 Bayburt (bin 387 ölü), 20 Ekim 1920 Göle (100 ölü), 17 Ekim 1920 Pasinler (9 bin 287 ölü), 18 Ekim 1920 Tortum (3 bin 700 ölü), 19 Ekim 1920 Erzurum (8 bin 439 ölü), 26 Ekim 1920 Kars civarı (10 bin 693), Ekim 1920 Aşkale (889 ölü), 1 Aralık 1920 Kosor (69 ölü), 3 Aralık 1920 Göle (508 ölü), 4 Aralık 1920 Kosor (122 ölü), 4 Aralık 1920 Kars-Zeytun (28 ölü), 4 Aralık 1920 Sarıkamış (bin 975 ölü), 6 Aralık 1920 Göle (194 ölü), 7 Aralık 1920 Kars-Digor (14 bin 620 ölü), 14 Aralık 1920 Sarıkamış (5 bin 337 ölü), 29 Kasım 1920 Zaruşat (bin 26 ölü), Aralık 1920 Erivan (192 ölü), 1921 Nahçivan (12 ölü), 1921 Bayburt (580 ölü), 1921 Arpaçay (148 ölü), 1921 Karakilise (6 bin ölü), 1921 Karakilise ( 6 bin ölü), Şubat 1921 Zenibasar (18 ölü), 21 Kasım 1921 Pasinler (53 ölü), 21 Kasım 1921 Erzurum (bin 215 ölü), 1918 Hınıs (870 ölü), 1918 Tercan (580 ölü), Mart 1922 Maraş (4 ölü).
